Jesse en het "zwarte dingetje"

Dinsdagavond, vlak voordat Hendrik Jesse op bed wilde gaan leggen, besloot Jesse om een "zwart dingetje" in zijn neus te stoppen. (De andere jongens waren ICarly aan het kijken en daar stopten de meiden zwarte bessen in hun neusgaten, dus we hebben wel een vermoeden hoe Jesse op dit idee is gekomen....) Helaas zat dat "Dingetje" gelijk zover dat het er niet spontaan uit kwam. In plaats van naar bed, ging Hendrik dus met Jesse naar de HAP. Ook het douchen-en-dan-vroeg-naar-bed-avondje van mama schoot er bij in...(Hoe moe ik ook was, ik was gelijk weer klaar-wakker!)

Om half 10 kwamen ze weer thuis en zat het "dingetje" nog steeds in zijn neus, want de arts had het er niet uit kunnen krijgen. Ik vond het wel eng om hem zo op bed te leggen, maar volgens de arts kon het wel. Jesse heeft gelukkig ook gewoon lekker geslapen en heeft er geen last van gehad.

De volgende dag gebeld met de huisarts, want die moest een afspraak maken bij de KNO-arts (want als wij zelf zouden bellen zouden we misschien pas volgende week aan de beurt zijn...). Woensdagmiddag om 16.00 uur melden bij de KNO-arts. Deze heeft eerst dat kleine mop-neusje van Jesse verdoofd en toen met allerlei tangetjes, lampjes enzo geprobeerd, maar hij kreeg het "dingetje"er niet uit. Natuurlijk was Jesse het inmiddels ook wel zat, dus die werkte niet meer echt mee... Zelfs in de houd-greep van mama en de assistente ging het niet lukken. Dat wordt dus narcose..., schoot er door me heen.

En jawel, de volgende ochtend mochten wij ons om 7.15 uur melden op de kinderafdeling. Dat is echt vroeg!! Om 6 uur ging de wekker, en terwijl het hele huis nog in diepe rust was stond ik me aan te kleden, spullen pakken, Jesse schone luier en hup, in de auto.

Jesse mocht lekker gaan spelen in de speelkamer... Hij had natuurlijk geen idee wat er allemaal ging gebeuren.

Gelukkig was hij als allereerste aan de beurt. Dus, met bed en al in de lift. Even snel nog een zetpil. Dan naar de OK. Mama in een mooi OK-pak inclusief netje om mijn hoofd.

Dat kapje met narcose vond Jesse natuurlijk niet echt grappig, maar ja, dat hoort er bij. Gelukkig viel hij snel in slaap.

Ik mocht naar de uitslaapkamer en binnen 3 minuten was Jesse daar ook alweer. Het stelde natuurlijk ook niet zo veel voor... Toen Jesse weer wakker was gingen we weer terug naar de afdeling. Even wat limo en een kaakje (en yes! Koffie voor mama!!!).

En toen mochten we weer gaan. Om half 10 waren we weer thuis. Met bij ons een potje met daarin: "het zwarte dingetje"

We kwamen er al snel achter wat het nou uiteindelijk is geweest... Het is een anti-slip-pootje van onder mijn laptop!

Ik ben echt blij dat het ding verwijderd is, want alles bij elkaar heeft het best lang geduurd en is het een heel "zwarte dingetjes-avontuur" geworden...