Mijn bezoek aan de gyn is heel erg tegen gevallen!!
Ik zou naar de gyn gaan voor een echo en ik had een brief mee gekregen van de VK waarin de vraag stond of ik zo snel mogelijk kon worden ingeleid... Om 9.30 uur had ik een afspraak. Vol goede moed en gierende zenuwen gingen we naar het ziekenhuis. Toen we naar binnen mochten kreeg ik al gelijk te horen dat ze niet voor de 38 weken inleiden omdat veel kindjes toch nog wel last kunnen hebben met de ademhaling... Ok, daar kan ik dan inkomen. Toen mocht ik gaan liggen voor de echo...Leuk! dacht ik, Even naar ons kindje kijken en misschien dat we dan toch nog kunnen zien wat het zal worden... Voordat dat ding van de echo goed en wel op mijn buik stond was ik alweer klaar. Hij heeft alleen even naar de omvang gekeken van de romp (of van het hoofdje?? Het ging zo snel dat wij niet eens konden zien wat het precies was, maar het was iets ronds...). "Nou, maak maar een afspraak voor eind volgende week, dan doen we dan een inwendig onderzoek en kan je in de week daarna worden ingeleid." En toen stonden we weer op de gang...
Hendrik heeft nog wel gevraagd wat de gyn nu dacht van het gewicht en hij zegt dat het kindje nu 8 pond is... Ik ging naar het ziekenhuis omdat ik bang ben dat dit kindje weer zo groot zou worden... (ik heb 3 jongens, 10 pond, 7 pond en 10,5 pond). Nee, nu laten we het niet zo groot worden, is mij verteld... Maar als het nu al 8 pond is met 37 weken en ik met 38 weken terug moet komen en dan pas in week 39 zal worden ingeleid... Nee, dat was niet echt gerust stellend!
Ik heb de VK gebeld en mag nu morgenmiddag nog even bij haar langs komen. Zij zal dan gelijk even inwendig voelen of de baarmoedermond al wat rijp is en als dat zo is gaat zij morgen bellen om mijn afspraak naar begin volgende week te zetten, zodat ik in de loop van volgende week kan worden ingeleid. Dat vond ik wel heel erg lief van haar. En dat voelen...bij Marco was het zo dat hij de volgende dag geboren is, maar bij Vincent heeft het toen niet geholpen... Het blijft dus afwachten...
Eigenlijk hoop ik gewoon dat vannacht mijn vliezen breken en dat alles gewoon spontaan op gang komt... Ik ben het allemaal zo zat! Ik word gek van de spanning, want het blijft door malen in je hoofd... Maar goed, aan de andere kant... Geen van de 3 jongens is eerder dan 40 weken geboren, dus ik heb niet echt het idee dat deze ineens spontaan eerder zal komen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten