In Zijn hand...

Als je ergens een beslissing over moet nemen, en dan bedoel ik niet zoiets als; wat gaan we vanavond eten?... Nee, echt een belangrijke beslissing. Zoiets waar je kriebels van krijgt, omdat het "zo leuk zou zijn", maar ook waar je van wakker kan liggen omdat het zoveel overhoop haalt. Zo'n soort beslissing... Hoe doe je dat? Natuurlijk weet ik het antwoord wel; "je legt het in gebed neer in de handen van God!" Tuurlijk doe ik dat, want zoals een bekende spreker al eens zei; "het is toch al in zijn handen...!"
Maar nu de belangrijkste vraag....hoe laat je dan bij God?? Natuurlijk heb ik wel gevraagd om rust erover en of Hij duidelijkheid wil geven. Maar...pfff...het blijft rondtollen!
Het lastige is ook dat de doorslag-gevende zet bij iemand anders ligt. Als voorbeeld: het zoeken van een nieuwe baan of opleiding. Zelf kan je helemaal zin hebben om ergens aan te beginnen, maar of je daadwerkelijk wordt aangenomen of toegelaten...daar heb je zelf eigenlijk geen invloed op. Ik vind dat zo onwijs lastig.
Gister was er in de kerk ook iemand die het had over: opnieuw je vertrouwen stellen in Jezus en Zijn voorzienigheid. Hij geeft in overvloed.
Ja, dat weet ik ook wel, maar dat dan ook echt weer te doen... Dat wil ik echt, daar bid ik ook voor en ik weet dat alles in Zijn hand ligt....
Maar hoe ga ik om met die kriebels in mijn buik!?!?

Nepal

Waarom raakt de ene ramp je meer dan een andere? Ik heb geen idee... Maar als ik de beelden zie vanuit Nepal, dan raakt dat me. Al die mensen die zijn omgekomen onder het puin van ingestorte gebouwen... al die gewonden... al die mensen die niet bereikt kunnen worden door de hulpdiensten... vreselijk! Het raakt me! En wat een rot-gevoel blijft er dan over vanbinnen... ik voel me zo machteloos... wat kan ik doen? Ja, geld doneren, natuurlijk! Maar verder??
Ik bid voor de hulpverleners. Dat ze kracht vinden om door te gaan. Dat hun ogen geopend mogen worden, zodat ze zien waar hulp nodig is. Ik bid voor wijsheid en uithoudingsvermogen. Bescherming voor iedereen die daar tussen de brokstukken werkt. Ik bid voor schoon drinkwater. Voor de artsen die met weinig middelen zoveel moeten doen. Ik bid voor troost en de nabijheid van God. Heer, waarom? Ik weet het niet, maar ik weet wel dat U erbij bent.

Ik bid voor vrijgevigheid van mensen. Zodat er hulp geboden kan worden.
En ik bid dat dit me zal blijven raken! Ik wil niet onverschillig worden. Of harteloos. Ik wil bewogen blijven. Want, wat als dit niet meer raakt? Wat als we denken; ach, de zoveelste ramp? Zou dat niet ook een ramp op zich zijn?

Omslagdoek

Tijdens het WK heb ik aardig wat wedstrijden al hakend bekeken... Het is lekker om mee bezig te zijn en je hoeft er niet zo erg bij na te denken...( het was geen ingewikkeld patroon). Ik had deze wol gezien bij Echtstudio en bedacht dat ik daar wel een omslagdoek mee kon maken...hoeveel bollen heb je dan nodig? Geen idee...ik neem er gewoon 3 mee en dan zie ik wel hoever ik kom...

Zo zat ik dus lekker te haken...totdat mijn wol op was....hmmmm de omslagdoek is nog niet echt groot genoeg... Nog wat wol erbij? Ok, nog 2 bollen dan.... En zo ging ik weer verder... Na 5 bollen dacht ik toch dat er nog 1 bol bij zou moeten om het formaat van de doek wat optimaler te maken... Dus weer op weg naar Alphen. Wol op! Dat meen je niet!

Ok, het kon nog besteld worden gelukkig...nou ja, in afwachting van de laatste bol wol nam ik alvast wat bollen mee voor een volgend "project"... Weer een omslagdoek, maar nu een geheel ander patroon en iets goedkopere wol...:)

Dit patroon ging veel sneller dan verwacht! Na een week kreeg ik het telefoontje dat mijn bolletje wol binnen was...maar was de tweede omslagdoek al klaar!

Ik was echt heel blij met het eindresultaat! Hij is alleen vrij warm...heerlijk dus voor straks, in de herfst, maar voor nu... Ik besloot om met hetzelfde patroon een zomer-variant te maken!

Maar natuurlijk moest omslagdoek 1 ook nog even afgemaakt worden...

Dus, nu is het WK voorbij...heb ik er 2 omslagdoeken bij en ben ik bezig met nummer 3! 

Ja, ik heb de smaak te pakken!

Niks!

Heerlijk, vandaag hoef ik niks! Ik hoef niet te werken. Ik hoef vandaag niet naar school om te helpen met de musical. Ik hoef nergens heen! Heerlijk! Ik breng de jongens naar school, kom thuis en zet de wasmachine aan...kop koffie en ik plof op de bank! Lekker!
Terwijl het grootste deel van Nederland vakantie heeft beginnen wij vandaag aan onze laatste schoolweek. Het wordt een drukke week! Morgen heeft groep 8 de musical uitvoering voor de school, tussendoor nog ff de post rondbrengen en 's avonds de afscheidsavond. Woensdag is het zomerfeest op school met het thema Amerika (er gaan geruchten dat Obama langs komt....) Ik moet dan niet vergeten, zoals vorige week, dat Jesse 's middags nog zwemles heeft. Donderdag werken en Vincent heeft dan een picknick op school. En dan vrijdag de laatste schooldag! Dan zijn ze om 12.00 uur uit en kan ook voor ons de vakantie beginnen!
Maar vandaag hoef ik niks! Vandaag kan ik haken, Facebooken, lezen, net waar ik zin in heb...heerlijk! Ik neem het er vandaag ff van!

Geld....

Als je gaat letten op je uitgaven en je uiteindelijke doel is om meer over te houden, dan lijkt het wel of het geld gewoon je portemonnai uit vliegt. Normaal gaat het al hard, maar omdat je er toch minder op let valt het minder op dan als je alles wat je uit geeft gaat opschrijven... Ik word er wel wat moedeloos van...
Vandaag heb ik er weer even heel veel moeite mee. Net een verjaardag gehad, dat is ook onwijs duur, en vanmorgen geeft de vaatwasser ineens een storing...nee! Ik heb geen geld voor een nieuwe!!! We hebben net een nieuwe wasmachine moeten kopen (2 weken geleden) en sinds dit weekend ben ik niet meer tevreden over de droog-capaciteit van de wasdroger...(gelukkig is het mooi weer en hangt de was nu lekker buiten)...en dan nu de vaatwasser? Nee, echt niet! Gelukkig heb ik een vrij handige man en na wat prutsen lijkt de vaatwasser het weer te doen...
Maar man, hier word je echt niet vrolijk van... Ik niet in ieder geval...

Echo van pijn

Hij ziet het niet.
Maar ik voel een steek door heel mijn lichaam gaan...
Het is maar een heel klein dingetje...
Maar bij mij komt heel mijn lijf in opstand...
Een moeder geeft een andere moeder een uitnodiging voor een partijtje van haar zoon...
Niet aan mij...
Mijn zoon mag niet komen...
Weer niet...
Het steekt in mij...
En er komt een echo van pijn uit mijn verleden en neemt de overhand...
IK voel me afgewezen...
Stom dat het zo werkt...

Gelukkig ziet hij het niet...
Maar diep van binnen voelt hij het wel.
Het komt niet altijd aan de oppervlakte.
Maar ik weet dat hij het voelt.
En zijn pijn weergalmt door mij heen.
Mijn moederhart breekt...

Ik heb het al zo vaak gehoord...
"Het is een lief kind, MAAR..."
Ik hou niet van MAAR!
Het is een lief kind!
Hij is anders, net als ieder kind!
Hij is bijzonder, net als iedereen!

Echo's van pijn galmen lang na...
Ik voel dit nog wel even...
Maar gelukkig gaat dit vandaag aan hem voorbij...
Hij ziet het nu niet...
Maar mijn hart huilt...

Consuminderen

Er zijn veel mensen die in deze tijd "op de kleintjes" moeten letten. Ook ik ontkom er niet aan met mijn 4 kinderen. Dit jaar gaan we echt letten op wat we kopen, waar gaat het geld heen, waar kan het minder, wat is echt nodig...
We hebben ook iemand van buitenaf laten kijken naar onze uitgaven. Die kwam gelukkig tot de conclusie dat het niet "hopeloos" gesteld is met ons. Maar toch lopen we ergens mis...
Ik schrijf nu alle uitgaven op. Zeker als we contant geld pinnen is daarna niet altijd duidelijk waar dit geld aan besteed is. Nu ik alles opschrijf hopen we dat dat meer duidelijk zal worden.
Wij hebben natuurlijk wel de pech dat we dit jaar zijn begonnen met een badkamer-verbouwing. Alles is vernieuwd, dus we hebben nu een flinke rekening liggen. We zien dus nog niet echt resultaat van ons geld-project, maar we houden vol. Hopelijk komt dan ook de "lol-erin", want die heb ik nu ook nog niet echt...
Wat ik er wel leuk aan vind is het lezen van allerlei blogs van mensen die al langere tijd op de uitgaven letten. Ook zijn er veel mensen aan het nadenken over het minder belasten van het milieu. Nu moet ik toegeven dat ik daar niet heel erg mee bezig hou ( ik heb een papierbak, een gft-bak, hou plastic apart en gooi glas in de glasbak of herbruik het, maar verder kom ik niet...)
Nu kwam ik laatst op een blog van Jente waar ik verschillende leuke dingen had gelezen (zelf kleine cadeautjes maken bv). Ergens las ik toen ook dat ze al langere tijd het huis schoon maakt met schoonmaakazijn. Dat is natuurlijk zo goedkoop dat ook ik dit wel wilde testen. Wat azijn mengen met water, klein beetje afwasmiddel en klaar! Ok, ik moet er nog even aan wennen, maar voorlopig werkt het best wel.
Vandaag nog een stapje verder gegaan en zelf wasmiddel gemaakt! Via www.genoeg.nl vond ik een recept van sunlight en soda...Ik moet het nu een nacht over laten staan en daarna gaan we het testen... Zulke dingen vind ik dan wel grappig. Goedkoop is het in ieder geval, dus als het werkt....(I'll let you know!)

Ik was ook wel toe vandaag aan een grappig-project, want dat de jongens nu vakantie hebben is vaak lastig voor mij... Ze hebben vaak ruzie, hangen maar voor de tv en hebben totaal geen inspiratie om ook maar iets te bedenken. Dat mag mama allemaal doen, nou, ik dacht van niet! Ze zijn blij dat ze een week niets hoeven, maar als ze dan ook niets doen, dan ben ik het snel zat!
Vandaag moest ik ff naar de supermarkt en om de jongens toch ff buiten te krijgen met dit schitterende weer besloot ik om de 2 jongsten mee te nemen. "Mogen we skeeleren?", nou vooruit dan maar... De tocht naar de supermarkt heeft nu ruim 1,5 uur geduurd, want Jesse (die voor de tweede dag op skeelers stond) ging niet ze snel. Ik bewonder zijn doorzettingsvermogen! Het heeft mij veel geduld gekost, maar goed, we waren lekker bezig! Bedacht wat we vanavond gaan eten, geprobeerd om de jongens naar de prijs te laten kijken, ingrediënten voor het wasmiddel gekocht en thuis een welverdiend kopje thee gedronken... Een goed besteedde middag zo al met al...